در این شرایط، درس آموختن از تجربه ی انقلاب سوریه حیاتیست. اگر جنبش ضد فقر و ضد دیکتاتوری کنونی، شعارها و اهداف خود را صرفا به سرنگونی رژیم بدون بدیلی ایجابی و ترقی خواه محدود کند، خطر رشد گرایش های پوپولیستی دست راستی یا سلطنت طلب یا تبدیل شدن به مهره ای در رقابت های میان امپریالیست ها وجود دارد.
فریدا آفاری
1 ژآنویه 2018
در پنجمین روز تظاهرات سراسری مردمی علیه رژیم جمهوری اسلامی، چند صد نفر در بیش از 40 شهر دستگیر و دست کم 15 نفر توسط پلیس و نیروهای امنیتی کشته و صدها نفر مجروح شده اند. بخش عمده ی تظاهرکنندگان جوانند و در بعضی موارد خانواده ها و کودکان را نیز شامل می شوند. چند ساختمان دولتی و بانک و پاسگاه پلیس و تصاویر خمینی و خامنه ای به آتش کشیده شده
این جنبش خود را از چند لحاظ از جنبش سبز که در مخالف با تقلب در انتخابات سال 1388 سر برآورد متمایز ساخته است. 1. مخالفت با فقر و فساد فراگیر در کل نظام. 2. شرکت وسیع طبقه ی کارگر (مرد و زن) که شمار بسیاری از آنان بیکارند. 3. خواست سرنگونی جمهوری اسلامی و شعارهایی مانند « مرگ بر خامنه ای»، «مرگ بر روحانی»، «مرگ بر سپاه پاسداران». 4. مخالفت با دخالت نظامی ایران در سوریه و لبنان و دیگر نقاط منطقه خاورمیانه. 5. شرکت زنانی که شجاعانه به شکل فردی و در ملاء عام حجاب خود را از سر برداشته و زنان دیگر را نیز تشویق به انجام این کار نموده اند.
شکی نیست که بیش از یک سال اعتراضات مداوم کارگری و معیشتی مقدمه ی این جنبش بوده است: حرکت هایی از جمله اعتصابات کارگری به سبب فقر فزاینده، عدم پرداخت حقوق معوقه و شرایط غیر ایمنی در محل کار.، اعتراضات بازنشستگان، معلمان و پرستاران علیه دستمزدهای زیر خط فقر و اعتراضات مالباختگان که سپرده های حاصل از کار خود را در بانک ها و موئسسات مالی ورشکسته از دست داده اند. مبارزات و اعتصاب غذا از سوی زندانیان سیاسی نیز تاثیر مهمی بر اذهان گذاشته و باعث شده که شعار “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” در تظاهرات اخیر شنیده شود.
در عین حال، تاثیر ناسیونالیسم ایرانی و تبلیغات سلطنت طلبان نیز در شعارهایی مانند «رضا شاه روحت شاد» یا «نه غره، نه لبنان، جانم فدای ایران» دیده می شود.
در این شرایط، درس آموختن از تجربه ی سوریه حیاتیست. اگر جنبش ضد فقر و ضد دیکتاتوری کنونی شعارها و اهداف خود را صرفا به سرنگونی رژیم بدون بدیلی ایجابی و ترقی خواه محدود کند، خطر رشد گرایش های پوپولیستی دست راستی یا سلطنت طلب یا تبدیل شدن به مهره ای در رقابت های میان امپریالیست ها وجود دارد
سوسیالیست ها و مارکسیست های ایرانی که از تجربه انقلاب سوریه و تجربه انقلاب 1357 ایران درس آموخته اند می توانند با ایجاد پیوندهایی بین مبارزات ضد سرمایه داری کارگران برای تشکیل شوراهای خود، مبارزات زنان علیه پدرسالاری و زن ستیزی و مبارزات اقلیت های ملی و مذهبی ستم دیده مانند کردها و بهاییان، قدم های بزرگی در مسیر تقویت این جنبش بردارند. سوسیالیست های ایرانی در خارج کشور نیز می توانند در مسیر ایجاد پیوند هایی بین این جنبش و مبارزات ضد سرمایه داری کارگری، فمینیستی و مدافع اقلیت های ستم دیده در سطح جهانی قدم بردارند.
تعمیق محتوای تظاهرات کنونی و ابراز همبستگی با دیگر ترقی خواهان و عدالت خواهان در منطقه و جهان، همانا بهترین راه مقابله با جنگ های امپریالیستی در منطقه خواهد بود، جنگ هایی که توسط آمریکا، اسرائیل ، عربستان سعودی، روسیه ، چین، ایران و ترکیه پیش برده می شوند.
اتحاد سوسیالیست های خاورمیانه اخیر کارزاری بین المللی به منظور همبستگی با زندانیان سیاسی خاورمیانه به راه انداخته که از حمایت جمعی متنوع از فعالان و سازمان های سوسیالیست و کارگری در منطقه و جهان برخوردار شده است. اعلام همبستگی با آن زندانیان سیاسی که در بروشور این کارزار معرفی شده اند می تواند یکی از راه های پیام رساندن به دیگر ترقی خواهان در منطقه باشد. لینک مربوط به بروشور در ذیل آمده است.
فریدا آفاری
1 ژانویه 2018
لینک مربوط به کارزار بین المللی برای حمایت از زندانیان سیاسی خاورمیانه
https://allianceofmesocialists.org/14964/
همچنین رجوع کنید به این مقاله